تشکیل یک زندگی جدید در کانادا هیجان انگیز است اما با یادگیری سنتهای مختلف و اصول آداب و معاشرت نانوشته این کشور، شاید کمی احساس غربت کنید. آشنایی با اصول آداب و معاشرت کانادایی در موقعیتهای تجاری و اجتماعی، کمی بیشتر از یک توصیه است و به شما در ایجاد ارتباط با محل زندگی جدید، همسایگان، رقبا و همکارانتان کمک میکند. با شناخت عرف جامعه میتوانید رابطه گرمتری با دیگران ایجاد کنید و اعتماد به نفستان نیز بالاتر میرود.
زندگی معمول و مناسبات اجتماعی در کانادا
کشور کانادا چه از لحاظ تاریخی و چه از لحاظ نژادی یک کشور چندفرهنگی است و مثل دیگ خورشتی است که چاشنی آن، صدها فرد تاثیرگذاری هستند که فرهنگ کانادا را ایجاد کردهاند. اگرچه هم انگلیسی و هم فرانسوی، زبانهای معیار کانادا هستند اما فرهنگ خاص یک منطقه با زبان آن گره خورده است. افراد فرانسوی زبان معمولا به ایالتهای کبک و نیوبرانزویک محدود هستند. بخشی از کانادا را هم افراد بومی آن تشکیل میدهند که معمولا در شمال زندگی میکنند؛ مهاجران هم که ترکیبی از آداب و معاشرت کانادایی و ته مایههای زادگاهشان هستند. با اینحال همه در کنار هم، روز کانادا (یک جولای) را به پاس سالروز تشکیل کشور در سال 1867 جشن میگیرند.
تاثیر بریتانیاییها و آمریکاییها در زندگی روزمره کاناداییهای بخش انگلیسی زبان به روشنی حس میشود. شاید روشنترین ویژگیهای فرهنگ فرانسوی کبک، معماری، موسیقی و آشپزی مخصوص این منطقه باشد. غذاهای محبوب منطقه فرانسوی – برای مثال پوتین (سیب زمینی سرخ شده با پنیر) و پای گوشت مانند tourtières و paté à la rapure (با گوشت گاو، مرغ یا صدف) – را در مناطق دیگر کانادا نمیتوان به این اسامی پیدا کرد. البته tourtière فرانسوی از مواد اولیه مشترک غذاهای مناطق انگلیسی زبان مثل سوخاری و سیب زمینی استفاده میکند، اما سوخاری با آب گوشت یا سرکه مالت یک میان وعده محبوب در میان فرانسوی و انگلیسی زبانان محسوب میشود و همه مردم را هم میتوان در لذت بردن از پیتزا و غذاهای چینی و ملی مشترک دانست. اگرچه مصرف شیرینی های تولید شده با شکر افرا در کل کانادا طرفداران زیادی دارد، اما کبک را به نوعی میتوان پایتخت شربت افرای کانادا دانست.
مردم بومی کانادا برای مدتی طولانی از جامعه دور شده بودند و اعتیاد به الکل و مواد مخدر در میان آنها رواج پیدا کرده بود، اما اخیرا تلاشهای جدیتری برای باز پسگیری سنتهایشان داشتهاند. هنر سرخپوستان و ساکنین اولیه کانادا – مثل جمجمههای استخوانی و سنگی، سبدبافی و حکاکی – از استقبال بسیار خوبی برخوردار شده است. ویژگیهای منحصر بفرد اکثر این قطعات به شکلی است که نشاندهنده محل ساخت آن است. سرخپوستان و ساکنین اولیه کانادا، فستیوالها و جشنهای زیادی دارند و این موضوع به افزایش فعالیتهای اجتماعی و دستیابی به حقوق سیاسی مختلفی منجر شده است.
فرهنگ کانادایی
صداقت
- صبر
- عدالت
- وحدت در عین کثرت
- فروتنی
- رفتار دوستانه
- حساسیت
فرهنگ کشور کانادا که تحت عنوان “جامعه عادل” هم شناخته میشود، با صبر و احترام اجین شده است. اگرچه مردم کانادا افراد درونگرایی هستند اما برای نقش اجتماعی خود ارزش قائل میشوند. این موضوع را میتوانید در نقش کانادا در مجامع بین المللی هم ببینید؛ در تمامی ماموریتهای حفظ صلح شرکت داشته و یکی از بزرگترین منابع کمکهای خارجی محسوب میشود. کانادا در زمینههای بسیاری تبدیل به الگوی کشورهای دیگر شده است و مردم به این موضوع افتخار میکنند؛ مردم کانادا، خودشان را منطقی میدانند و خیلی هم مودب هستند.
کانادا به شدت تحت تاثیر فرهنگ آمریکایی هستند و بخشی از جمعیتش در فاصله کمتر از صد کیلومتری شهرهای مرزی کانادا/آمریکا ساکن هستند و همین موضوع به شباهتهایی در لهجه و رفتارهای افراد منجر شده است. مردم کانادا خونگرم هستند و کلام گیرا، روحیهای پیشرو (به خصوص در شمال کشور) و نوآوری کارآفرینی امریکایی را دارند. اما مردم کانادا خیلی فروتن هستند و نظراتشان را نیز با احتیاط و غیرمستقیم بیان میکنند. جامعه کانادا از تنوع فرهنگی به عنوان منبعی برای ایجاد وحدتی منحصر بفرد استفاده کرده است.
کانادا بر تساوی حقوق و احترام متقابل تاکید دارد؛ اما شکاف طبقاتی ایجاد شده در جامعه کانادا با توجه به توزیع نابرابر ثروت، یک موضوع عجیب و ناخوشایند است. با اینحال نمی توان تفاوت خیلی فاحشی در میان افراد متعلق به طبقات اجتماعی مختلف دید. افراد ثروتمند و تاثیرگذار معمولا خودشان را از طبقه متوسط جامعه جدا نمیدانند و در مقابل دستاوردها، جوایز و موفقیتهایشان فروتن هستند. اتفاقا عکس این ماجرا درست است و مردم کانادا در حد توانشان دست افراد ضعیف جامعه را میگیرند و کسی را به خاطر موقعیت اجتماعیاش تخریب نمیکنند و به ندرت با نشانههای زندگی مجلل یا ثروت هنگفت افراد مواجه میشوید.
آداب و رسوم اجتماعی مردم کانادا
مردم کانادا را به طور کلی میتوان افراد خونگرم و بی ریایی دانست که برای صداقت، همدردی و فروتنی در روابطشان با دوستان و غریبهها ارزش قائلند و به حریم شخصی افراد اهمیت می دهند. اگرچه شاید همه در رعایت این موارد موفق نباشند، اما چارچوب رفتارهای مناسب در کانادا را همین خصیصهها شکل میدهند.
نقشها و مسئولیتها
کانادا در میان جوامع دموکراتیک غربی از سابقهای طولانی در رعایت حقوق برابر برخوردار است و احترام به سلسله مراتب و مقام فرد در زندگی روزمره امر پسندیدهای نیست. اکثر مردم کانادا، شخصیتهای قوی و مغروری دارند و به دنبال تغییر زیاد خود برای راضی کردن دیگران نیستند، در واقع اگر اشخاص دیگر با این رفتار را فردی ضعیف میدانند.
کودکان نسل جدید کانادا معمولا خیلی راحت و همانطور که با دوستانشان صحبت میکنند، با بزرگسالان، حتی معلمها و والدینشان هم صحبت میکنند؛ همین موضوع در رابطه میان کارفرما و کارمند هم وجود دارد. این روزها ایجاد فضای کاری دوستانهای که هر کسی بتواند حرفش را فارغ از موقعیتش در شرکت بزند، در حال تبدیل شدن به یک روند عادی است.
سوء استفاده از موقعیت شغلی – وقتی که فرد به دلیل موقعیت اجتماعیاش از دیگران میخواهد که از او پیروی کنند – به اندازهای نکوهیده است که با اسامی مختلفی مورد تمسخر قرار میگیرد. اگرچه پارلمان، سیستم قضایی و ارتش کانادا، پروتکلهای مختلفی در رابطه با عناوین دارند، اما آنها بخشهایی مجزا هستند که قوانین مخصوص به خود را دارند و در فضای کاری اشتراکی و روابط اجتماعی دوستانه قرار ندارند.
اوج احترامات اجتماعی در کانادا در مواجهه با افراد بالای 70 سال (یا شهروندان مسن) و افراد دارای ناتوانی حرکتی یا معلولیت ذهنی است که انتظار رفتار دلسوزانه، محبت آمیز و ادبی بیش از حد نرمال از سوی مردم میرود. همچنین از مردم خواسته میشود تا رفتار مناسبی با افراد دارای قدرت قهری (مثل نیروی پلیس) داشته باشند و در قبال دستوراتشان تمکین کنند؛ البته حقوق مخصوصی نیز از سوی دولت و قانونگذار به افرادی اعطا شده که با رفتار نامناسبی از این افراد مواجه میشوند.
رفتار کاناداییها در قبال زمان
اکثر مردم کانادا خیلی به قرارهایشان و زمان اهمیت میدهند؛ یعنی وقتی قراری در ساعت 3 داشته باشید، طرف مقابل انتظار دارد که شما را راس ساعت سه ببیند. تاخیر بیدلیل بیش از 15 دقیقه، نوعی بیادبی است و خرجش یک معذرت خواهی است. در واقع این رفتار فقط به تاخیر محدود نیست و اگر خیلی (بیش از 15 دقیقه) زودتر در محل قرارتان حاضر شوید، ممکن است با میزبانی که حاضر نشده مواجه شوید و عجیب به نظر برسید.
اکثر کسانی که کار تمام وقت دارند، از 9 صبح تا 5 عصر روزهای دوشنبه تا جمعه خود را در محل کارشان میگذرانند و ظهر را وقت نهار و تقریبا ساعت 6 عصر را وقت شام میدانند. شاید استثنائاتی هم وجود داشته باشد، اما تلفن کردن در ساعات اولیه صبح و ساعات پایانی شب، نوعی بیادبی محسوب میشود؛ بعضیها هم دوست ندارند که در زمان کار، مزاحمشان شوید. آخر هفتهها (شنبه و یکشنبه)، شلوغترین اوقات برای ارتباطات اجتماعی و بیرون رفتن است، اما یکشنبه صبح برای افراد مذهبی که به کلیسا میروند، یک زمان ممنوعه برای قرار ملاقات محسوب میشود.
سلام و علیک در کانادا
مردم کانادا در اولین برخورد با یک فرد با او دست میدهند و خود را معرفی میکنند و و شاید قبل از خداحافظی هم با او دست بدهند. آغوشهای کوتاه در بین دوستان نزدیک و به خصوص زنان، رایج شده اما بوسیدن هنوز مخصوص خانواده و عاشق و معشوق است، اما بخش فرانسوی زبان کانادا به تبعیت از مردم اروپا، بوسه از گونه را در فرایند سلام و علیک خود گنجاندهاند.
دست ندادن با کسی که دستش را به سوی شما دراز کرده، بسیار بی ادبی است. دست ندادن با فرد مقابل به نوعی نشانهای از دشمنی میان دو نفر است و تنها زمانی قابل قبول است که فرد مقابل، کار وحشتناکی در حقتان کرده باشد و یا شخصیتش باعث شده که رفتار محترمانه و مودبانه با او، زشت باشد. یعنی به عبارتی میتوانید نقطه مقابلش را خودتان حدس بزنید؛ اگر با یک فرد ناهنجار دست بدهید، یعنی رفتار او را قبول کردهاید.
هدیه دادن در کانادا
عموماً، به جز در صورتی که فردی به نحوی کمکی به کسی انجام داده باشد یا قصد تشکر از یک فرد غریبه را داشته باشد، کمتر کسی به یک فرد غریبه هدیه میدهد. در واقع، حتی در مناسبتهای خاص برای یک فرد، عملیات هدیهدهی بستگی به نزدیکی دو طرف، آداب و رسوم خانوادگی و روابط شخصی دارد. هدایای بدون مناسبت ممکن است جذاب و دلپذیر باشند، اما ممکن است در دریافت کننده احساس عجیبی ایجاد کنند، به خصوص اگر هدیه ارزشمندی باشد. اهدای پول تقریباً مختص اعضای خانواده است و به کسی که درخواستی برای پول نداشته باشد پول دادن، ممکن است توهینآمیز تلقی شود و ممکن است منظور شما این باشد که فرد مقابلتان را فقیر یا نیازمند تصور میکنید.
انعام دادن در کانادا
مردم کانادا معمولا در انتهای وعدهای که در یک رستوران میل میکنند، هزینهای (معمولا در حدود 15 درصد از فاکتور) را به صورت مازاد و برای پیشخدمت در نظر میگیرند؛ انعام بیش از این مقدار در صورت برخورداری از خدمات بسیار باکیفیت هم غیرطبیعی نیست، اما انعام ندادن طبیعی نیست و بعضا بیادبی محسوب میشود.
بعضی مشاغل دیگر مثل غذارسان، راننده تاکسی، پادوی هتل و آرایشگر هم انتظار گرفتن انعام از مشتریان را دارند. اشتباه گرفتن بایدها و نبایدهای پرداخت انعام و مقدار آن باعث شده که دستورالعملهای آنلاین بسیاری به این منظور تشکیل شود. معمولا رفتار مردم کانادا در انعام دادن، شبیه به رفتار مردم امریکا است و از همان قواعد استفاده میکنند.
چه کارهایی نکنیم؟
تعداد حرکات زشت و ناپسند در کانادا برخلاف خیلی از نقاط جهان، زیاد نیست. به طور کلی زشتترین حرکات دست و بدن به صورت خودآگاه انجام میشود، پس میتوان آنها را انجام نداد. بعضی از بدترین موارد عبارتند از:
- نشان دادن انگشت وسط: یک حرکت بسیار زشت که ناشی از عصبانیت است و معمولا در حین رانندگی انجام میشود.
- گرفتن شصت دست به سمت پایین: یک نوع مخالفت
- گذاشتن آرنج بر روی میز در هنگام غذا: این حرکت در جلسات رسمیتر میتواند بیادبی محسوب شود، اما در ملاقاتهای خودمانی مشکل خاصی ندارد.
- غذا خوردن با دهان باز یا حرف زدن با دهان پر: که از سوی اکثر افراد، یک حرکت مشمئزکننده محسوب میشود.
- خمیازه کشیدن: اگر جلوی دهانتان را با دست نگیرید، یک حرکت زشت محسوب میشود.
- نگاه خیره یا اشاره به غریبهها: که یک نوع بی ادبی و تمسخر محسوب میشود.
عطسه هم در کانادا، آداب خودش را دارد: فرد عطسه کننده بعد از عطسه می گوید “معذرت میخواهم” و فردی که کنارش ایستاده برای همراهی با او میگوید “عافیت باشد”. پوشاندن دهان و بینی در هنگام عطسه کردن ضروری است و مردم کانادا تنها از دستمال کاغذی برای گرفتن دماغشان استفاده میکنند.
اگرچه از بخشی از آداب اجتماعی در فصل تابستان صرفن ظر میشود، اما قاعده “بدون پیراهن و کفش، خبری از خدمت نیست” در سازمانهای کانادا پابرجا است. برهنگی در ملا عام به هر شکلی غیرقانونی است و تنها توسط افراد فوق العاده آوانگارد یا افرادی انجام میشود که به دنبال توجه هستند.
مباحثی در جوامع کانادایی درباره رفتارهایی مانند بغل کردن و بوسیدن در اماکن عمومی وجود دارد. شاید بعضیها به سادگی از کنار این رفتارها بگذرند، اما در نگاه بعضی دیگر میتواند نامناسب و حتی تجاوز به حقوق شهروندیشان باشد؛ این قضاوتها در رابطه با زوجهای همجنس شدیدتر است.
موضوعاتی که نباید در کانادا دربارهاش حرف بزنید.
گرایشات سیاسی
به غیر از کسانی که صحبت درباره نقطه نظرات سیاسی را بخشی از شخصیت خود میدانند، صحبت درباره گرایشات سیاسی یکی از شخصیترین مسائل در جامعه کانادا محسوب میشود. رایگیری در یک فضای شخصی و پوشیده انجام میشود و مردم کانادا حق دارند که ترجیحات سیاسی خود را حتی بعد از خروج از محل اخذ رای نیز مخفی نگاه دارند. بنابراین سوال “به چه کسی رای دادی؟” سوال بدی محسوب میشود و حتی یک دوست نزدیکتان هم شاید واکنش خوبی به این سوال نشان ندهد.
جناحهای سیاسی کانادا عمدتا به دو گروه چپ و راست تقسیم شده اند و شامل احزاب (و رای دهندگان) میشود که عقاید، اصول سیاسی، برنامه هایی مثل افزایش مالیات، مالیات بر ارزش افزوده، سیاست خارجی (به خصوص ارتباط با اسرائیل)، قوانین کیفری، مالکیت سلاح، فقر، رفاه، مهاجرت، قانونی کردن بعضی از مواد مخدر، اتانازی، همجنسگرایی، تغییر جنسیت و فاحشه گری متفاوت دارند. صحبت و اظهار نظر عمومی درباره موضوعاتی مثل این موارد، زمینه مشاجرات را فراهم میکند و خیلی از افراد از این موضوع دوری می کنند.
رابطه جنسی
در کانادا، صحبت آزادانه درباره روابط جنسی تا حدی غیرقانونی است و این موضوع باعث تبدیل آن به یکی از تابوهای اجتماعی شده است. قوانین حقوق بشر و قوانین هر ایالت، آزار جنسی را غیرقانونی اعلام کردهاند و اثبات آزار جنسی بر اساس قوانین قضایی، باعث ایجاد پروندههای قانونی علیه همکار یا کارفرما میشود. آزار جنسی میتواند شامل صحبت درباره موضوعات جنسی (مانند تعریفهای جنسی یا اشاره به فرد و یا صحبت درباره اتاق خواب و تمایلات جنسی) و ناراحتی اطرافیان باشد.
اغلب مردم کانادا زندگی جنسی خود را به عنوان یک مسئله محرمانه در نظر میگیرند و اگرچه گوش دادن به تجربیات دیگران برایشان آزاردهنده نیست، اما علاقه زیادی به صحبت کردن در این زمینه ندارند. در اکثر موارد، حتی اشاره به اعضای تناسلی یا رفتارهای جنسی در جمع عمومی، به عنوان یک رفتار ناشایست و بیادبانه تلقی میشود.
دین
گرایشات دینی مردم کانادا بسیار متفاوت است و این مسئله هم مثل موضوعات سیسی، یک سوال اساسی درباره زندگی و جامعه محسوب میشود. عقاید دینی بخشی از مردم کانادا در مخالفت با دیگری شکل گرفته و نظریاتی پیرامون خدا و رستگاری اخروی ارائه میکنند که بعضا در تضاد هستند و دسته ای از مردم را به شکل گناهکاران و بی دین معرفی کند.
مردم از قضاوت شدن خوششان نمیآید، بنابراین به ندرت با مباحث عمومی در اینباره مواجه میشوید، اما مردم با اینکه خود را بخشی از یک عقیده بخصوص معرفی کنند، مشکلی ندارند. اما سعی در توضیح یا معرفی یک عقیده مذهبی (یا ناخداباوری) در یک جمع غیررسمی نیز پذیرفته نیست.
تابوهای دیگر مردم کانادا
بسیاری از مردم کانادا، نقطه نظرات پیچیدهای درباره آمریکا، مردم آمریکا و وسایل آمریکایی دارند و صحبت در این موارد ممکن است قضاوتها و مشاجراتی را به همراه بیاورد که برای بعضیها ناراحت کننده محسوب میشود. صحبت درباره سقط جنین، فارغ از جناح سیاسیتان، یک تابو محسوب میشود زیرا میتواند سوالی درباره تفاوتهای میان جنسیتها یا اعضای نژادهای مختلف باشد. حتی اگر بر روی “نژادپرستی” یا “تبعیض جنسیتی” اتفاق آرا وجود نداشته باشد، باز هم رفتارهای حاوی تبعیض جنسی و نژادی از مذموم ترین موضوعات جامعه مدرن کانادا است.
صحبت درباره جامعه فرانسوی-کانادایی و آزار و اذیت آنان، علاقه به ترک کشور و موارد این چنینی پتانسیل بسیار زیادی در قطبی سازی جامعه و ایجاد مشاجرات ناراحت کنننده دارد. این موضوع درباره جمعیت بومی کانادایی و مشکلات اجتماعی آنها هم یکی دیگر از شرمساری های بزرگ جامعه کانادایی است – و البته موضوعی است که راه حل آن هنوز مد نظر بسیاری قرار دارد.
درک مردم کانادا از “حریم شخصی” تا حد زیادی به خود افراد بستگی دارد که آیا با صحبت درباره، برای مثال، ارتباطشان با والدین، شکست در ازدواج، مشکلات کاری، درآمد یا ظاهرشان مشکلی دارند یا خیر. اما شاید بعضی ها در این مسائل خیلی خجالتی باشند و در مقابلتان گارد بگیرند. اگر می.0خواهید در کانادا، فرد خوش سر و زبانی باشید، باید بتوانید سطح راحتی یا ناراحتی طرف مقابل در موضوعات مختلف را بسنجید.
تیپ رفتاری و ادب مردم کانادا
ادب و نزاکت بیش از حد، تیپ شخصیتی رایجی است که مردم کانادا به آن شناخته میشوند و حتی اگر در همه افراد صادق نباشد، اما کلیت جامعه کانادا را شکل میدهد. عملا بخش بزرگی از مردم کانادا و به خصوص آنهایی که از سطح نسبتا بالاتری از جامعه هستند، زیاد عذرخواهی میکنند و در خواستشان را خیلی غیرمستقیم و نامحسوس بیان میکنند. در عمل یک نگرش کلی در کانادا وجود دارد که یک فرد “خوب”، کسی است که زیاد خودستایی نمیکند و بسیار فروتن است و حتی خود را پایین میآورد. زمانی بود که عقیدهای درباره مردم کانادا تحت عنوان “از تو به یک اشاره، از من به سر دویدن” یعنی موافقت بی چون و چرا با افراد برتر وجود داشت، اما طی دههای اخیر از این موضوع تنها به یک نظریه درباره آشنایی با سیاستها و تاریخ کانادا تبدیل شده و شکل عملی و ارزش خود در زندگی مردم کانادا را از دست داده است. کانادا هم از مردمش تشکیل شده و نسبت دادن کلیشهها به همه مردم، ناعادلانه است و هر یک از افراد، شخصیت و نقطه نظرات بخصوص خود را درباره درستی و غلطی رفتار دارد.
سوالات متداول
آداب و معاشرت صحیح و مناسب کانادا چیست؟
مردم کانادا به طور کلی افراد خونگرم، مودب و محترمی در قبال دوستان و غریبه ها هستند. آداب و معاشرت کانادایی ها در زمینههایی مثل سلام و احوالپرسی، بیادبیها و هدایا مشابه آداب و سنن متداول جوامع غربی است. سیاست، دین و رابطه جنسی از مهمترین موضوعاتی است که صحبت درباره آنها در کانادا تابو محسوب میشود.
در کانادا چه کارهایی نباید بکنیم؟
چیزهایی که نباید در کانادا انجام بدهید:
- وسط صحبت های فرد دیگری نپرید.
- ناامید یا مشکوک نباشید.
- وقتی دستورات ارائه شده را به خوبی متوجه نشدید، “بله” نگویید.
- بدون اعلام و دلیل مشخص نباید غیبت کنید.
- از منابع شرکتی که در آن مشغول به کار هستید، سوء استفاده نکنید.
- به کارتان اعتیاد نداشته باشید.
کاناداییها چه عاداتی دارند؟
مهاجران باید هفت عادت و تفاوت فرهنگی مردم کانادا را یاد بگیرند:
- آزادیهای شخصی
- همیشه آب و هوا را چک کنید.
- وقتی که خورشید هنوز بالا است، “شب بخیر” می گویند.
- قبل از ورود به خانه، کفش هایشان را در می آورند.
- تفاوت در زمان غذا خوردن
- تماس فیزیکی زیادی ندارند.
- علاقهای به کارهای اجتماعی خاصی ندارند.
قواعد مرسوم اجتماعی در کانادا چیست؟
کانادایی ها خیلی به مقوله زمان و وقت شناسی اهمیت می دهند و دیر رسیدن به مدرسه، کار، قرار و … را تحمل نمی کنند. از همه انتظار می رود تا به محیط زیست احترام بگذارند و اجسام قابل بازیافت – مثل کاغذ، قوطی و بطری های پلاستیکی – را جدا کنند.
چه مواردی در کانادا، بیادبی محسوب میشود؟
گذاشتن آرنج بر روی میز و صحبت کردن با دهان پر، رفتار خیلی نامناسبی در بین کانادایی ها محسوب میشود. بعلاوه سر و صدا در هنگام غذا خوردن (صدای جویدن و هورت کشیدن نوشیدنی) هم از موارد بی نزاکتی در بین کانادایی ها است.
شخصیت کاناداییها چطور است؟
مردم کانادا به شخصیت بسیار با ادب، با نزاکت و صلح دوستشان معروف هستند؛ یک نمونه از تیپیکال مردم کانادا، کسی است که شاید اشتباهی نکرده باشد اما معذرت خواهی میکند. در واقع جامعه کانادا ارزش بالایی برای تحمل ناملایمات، فروتنی و استفاده از روشهای بدون خشونت در نظر می گیرد.
ساعت نهار در کانادا چند است؟
یک نهار سنگین در ساعات حدود 12 تا 1 و یک شام نسبتا سنگین هم در ساعت حدود 8 شب سرو میشود. کانادا: نهار سبک در حدود ساعت 12 و یک شام نسبتا سنگین در حدود ساعات 6 تا 7 عصر سرو میشود.